సద్గురు శ్రీ అనిరుద్ధ బాపూ గారు తులసీపత్ర - 1388 అనే సంపాదకీయంలో రాస్తారు:
ఓం కల్పనారహితాయై నమః।
ఈ జపం పూర్తి చేసిన తరువాత బ్రహ్మవాదిని లోపాముద్ర, బ్రహ్మర్షి అగస్త్యుల ద్వారా నవబ్రహ్మర్షి శశిభూషణ్ మెడలో బ్రహ్మర్షి రుద్రాక్షమాల వేశారు. దానితో శశిభూషణ్ రెండు చేతులు జోడించి ఆదిమాత యొక్క ఉపస్థిత అన్ని రూపాలకు మనస్ఫూర్తిగా నమస్కరించాడు మరియు అత్యంత వినయంగా లోపాముద్రను ఒక ప్రశ్న అడిగాడు, " ఓం కల్పనారహితాయై నమః' అనే శ్రీలలితా సహస్రనామ మంత్రం ఇప్పటికీ నా మనస్సులో ప్రతిధ్వనిస్తోంది. దీని గురించి వివరణ మీరు నాకు చెబుతారా?"
బ్రహ్మవాదిని లోపాముద్ర ఒక చిన్న పిల్లవాడిని దగ్గరకు తీసుకున్నట్లుగా శశిభూషణ్‌ను దగ్గరకు తీసుకొని ఇలా అంది, "ఓ వత్సా! ఈ నామం యొక్క అర్థం నువ్వే మిగతా అందరికీ చెప్పాలి, ఇది నా ఆజ్ఞ.
ఎందుకంటే ఇతరులకు నేర్పించేటప్పుడే మానవుడు మరింత తెలివిగా మారతాడు.
ఇతరులకు సరైన జ్ఞానాన్ని ఇవ్వడానికి ఆ నిజమైన గురువు తన పూర్వ జ్ఞానాన్ని, పూర్వానుభవాన్ని పరీక్షించుకోవాలి, దాని ద్వారానే అతను నిజమైన పండితుడు అవుతాడు.
ఇప్పుడు నువ్వు బ్రహ్మర్షి అయ్యావు, బ్రహ్మర్షి లేదా బ్రహ్మవాదిని యొక్క ముఖ్య కర్తవ్యం జ్ఞానంలో లేదా విజ్ఞానంలో కల్తీ జరగకుండా చూడటం మరియు సాధారణ మానవులకు అవసరమైన జ్ఞానాన్ని సులభంగా అందించడం."
బ్రహ్మర్షి శశిభూషణ్ కొన్ని క్షణాలపాటు ధ్యానంలో ఉండి తనను తాను నిర్ధారించుకున్నాడు. ఆ తరువాత అతను అందరు ఋషులను, ఋషికమారులను మరియు శివగణాలను ఉద్దేశించి మాట్లాడటం ప్రారంభించాడు, "ఓ సత్సజ్జనులారా! ఆదిమాత యొక్క ఈ నామం నిజంగా ఆమె శక్తి, ఆమె అధికారం, ఆమె క్షమ మరియు ప్రేమ యొక్క నిజమైన పరిచయం కలిగిస్తుంది. మనం మానవులమై మన జీవితంలో ఎక్కువ భాగం రకరకాల కల్పనలలో లేదా వాటి సహాయంతో జీవిస్తాం.
కల్పన అంటే ఏమిటి, అంటే 'ముందు ఏమి జరుగుతుంది, దేనివలన ఏమి మరియు ఎలా జరుగుతుంది, ఇప్పటికే జరిగిపోయినా నాకు తెలియని విషయాలు ఎలా జరిగి ఉండవచ్చును అనే దాని గురించి మన సామర్థ్యం ప్రకారం చేసిన రకరకాల ఆలోచనలు లేదా తర్కాలు లేదా సందేహాలు లేదా భయం అంటేనే కల్పన.'
చాలా సార్లు మన 'కర్మఫలం యొక్క ఆశ' ఈ అన్ని కల్పనలకు మూల కారణం అవుతుంది,
అందువల్ల ఫలంపై ఆశ, కల్పనలు మరియు తర్కాలు, సందేహం మరియు భయం ఒకదానితో మరొకటి గట్టి సంబంధం కలిగి ఉంటాయి.
కల్పన చేయడం ఏమాత్రం చెడు కాదు. కానీ ఏ కల్పనలకు అనుభవం, చింతన, అధ్యయనం మరియు జ్ఞానం యొక్క బలం లేదో మరియు నీతి యొక్క హద్దు లేదో, ఆ కల్పన ఎల్లప్పుడూ మానవుడిని తప్పుడు దిశకు తీసుకువెళ్తుంది.
చాలా సార్లు మానవుల మధ్య ఒకరి గురించి మరొకరికి తప్పు అభిప్రాయాలు ఇలాంటి తప్పుడు కల్పనల నుండే కలుగుతాయి.
ప్రతి మానవుడికి ఫలాశ తప్పకుండా ఉంటుంది, కానీ ఫలాశలో ఎంత ఇరుక్కుపోవాలి అనేది మాత్రం అతను నిర్ణయించుకోవాలి. ఎందుకంటే ఫలాశ వలలో అంటే కల్పనల రాజ్యంలో అతను చిక్కుకుపోయినప్పుడు, అతని పట్టుదల బలహీనపడి అతని పని చేసే శక్తి తగ్గుతుంది.
అందువల్ల సనాతన భారతీయ వైదిక ధర్మం నిష్కామ కర్మయోగానికి ఎల్లప్పుడూ ప్రాధాన్యత ఇస్తుంది.
అయితే దీని అర్థం మానవుడు ఏది చేస్తాడో దాని మంచి లేదా చెడు ఫలితాల గురించి అతను ఆలోచించకూడదని కాదు.
ఎందుకంటే అలాంటి ఆలోచనలు కల్పనలు కావు, అవి వివేకం మరియు బుద్ధి యొక్క స్థిరత్వం.
కానీ ఆ ఫలితాల ఆలోచనలకు భయపడటం లేదా ఆనందంతో పిచ్చివానిలా మారడం ఈ రెండు కూడా ఊహాజనితమైనవే.
ఈ జగత్తునందరిదీ అయిన ఆదిమాత ఒక్కటే అటువంటి శక్తివంతమైనది, ఆమె చేయు కల్పన తరళ్, సూక్ష్మమైన, స్థూలమైన మూడు స్థాయిల్లోనూ ప్రామాణికంగా ఆవిర్భవించగలదు. ఈ శక్తి మరెవరికీ లేదు.
మరియు మానవుడు ఆమె దయ పొందాలనుకుంటే, ఆమె సామీప్యం పొందాలనుకుంటే, ఆమె గురించి కల్పన చేసి ఏమాత్రం లాభం లేదు.
అప్పుడు అతను ఏమి చేయాలి?
ఈ ప్రశ్న మనకు తప్పకుండా వస్తుంది. దాని సమాధానం కూడా చాలా సులభం, అది ఏమిటంటే: 1) మనకు ఇష్టమైన ఆమె రూపాన్ని ధ్యానించటం. 2) ఆమె గుణాల గురించి అంటే ఆమె చరిత్రను చదవడం, పఠించడం, మననం చేయడం, చింతన చేయడం మరియు గుణ సంకీర్తన చేయడం 3) మన అన్ని ఫలాశలను ఆమె పాదాల వద్ద సమర్పించడం.
ఓ ఆత్మీయులారా! మన స్వంత మనస్సు ఏ క్షణాల్లో పూర్తిగా కల్పనారహితం అవుతుందో, ఆ క్షణాల్లోనే మనం ఆమె చీర చెంగు పట్టుకున్నట్లు అవుతుంది.
"బ్రహ్మర్షి శశిభూషణ్ ఇంత చెప్పి ఒక్కసారిగా నిశ్శబ్దంగా అయిపోయాడు. అతని మూసి ఉన్న కళ్ళ నుండి కన్నీళ్లు జలజలా ప్రవహిస్తున్నాయి. అతని కనురెప్పలు వణుకుతున్నాయి మరియు అతని శరీరంపై రోమాంచం పులకరించింది.
మరియు సరిగ్గా అదే క్షణంలో సద్గురు భగవాన్ శ్రీ త్రివిక్రముడు అక్కడ ప్రత్యక్షమయ్యాడు. అతను శశిభూషణ్‌ను తన కౌగిలిలోకి తీసుకొని తన ఓడిలో కూర్చోబెట్టుకున్నాడు. అతని నుదుటిపై వాత్సల్య ప్రేమతో ముద్దు పెట్టి త్రివిక్రముడు అతనికి కళ్ళు తెరవమని చెప్పాడు.
కళ్ళు తెరిచింది బ్రహ్మర్షి శశిభూషణ్ కానీ ఆశ్చర్యంతో దిగ్భ్రాంతి చెందారు, అక్కడున్న మహర్షులు, ఋషులు, ఋషికమారులు మరియు శివగణాలు అందరు.
బాపూ తులసీపత్ర - 1389 అనే సంపాదకీయంలో రాస్తారు:
ఏమి కనిపించింది? ఏమి చూశారు? మరియు సరిగ్గా ఏమి జరుగుతోంది? - దీని వలన వీరంతా ఆశ్చర్యపోయారు మరియు కళ్ళు తెరిచిన నవబ్రహ్మర్షి శశిభూషణ్ మాత్రం ప్రశాంతంగా, స్థిరంగా మరియు అత్యంత ప్రసన్న చిత్తంతో ఉన్నాడు. అతనికి ఇవేమీ కనిపించలేదా?
నిజంగా చాలా అద్భుతం జరుగుతోంది.
భగవాన్ త్రివిక్రముని వెనుకనుండి నవదుర్గ స్వరూపిణి స్కందమాత తన సింహంపై కూర్చుని, ఒడిలో బాల స్కందుని ఎత్తుకుని బయటకు వచ్చి, అందరి మధ్యలోకి వచ్చి ఆగింది.
అదే సమయంలో ఆకాశంలో విస్తరించిన స్కందమాత కూడా అలాగే స్థిరంగా ఉంది.
అంతేకాదు, భగవాన్ త్రివిక్రముని ‘శివనేత్రాల’ (రామ, శివ, హనుమంత ముఖాలలోని) నుండి వెలువడుతున్న అతి అందమైన సువర్ణవర్ణ కాంతిరశ్ముల్లో కూడా స్కందమాత దర్శనమిచ్చింది.
కానీ ఆకాశమంత వ్యాపించిన స్కందమాత యొక్క సింహం, ఆమె జ్యేష్ఠపుత్రుడు ‘వీరభద్రుడు’ అయ్యాడు,
అందరి మధ్యలో స్థిరంగా ఉన్న స్కందమాత సింహం ఘణప్రాణమైన 'శ్రీ గణపతి'
మరియు త్రివిక్రముడి శివనేత్రాల నుండి వచ్చిన కాంతి కిరణాలలో ఉన్న స్కందమాత సింహం 'స్కందకార్తికేయుడు' గా ఉన్నాయి.
ఆ మూడు సింహాలు అత్యంత ప్రేమతో, శ్రద్ధతో మరియు ఆదరంతో నవదుర్గల తొమ్మిది నామాలను వరుసగా ఉచ్చరిస్తున్నాయి.
ఈ మూడు రూపాలకు అందరు బ్రహ్మర్షులు మరియు బ్రహ్మవాదినిలు సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి భక్తితో ప్రణామం చేసారు. ఆ తరువాత దేవఋషి నారదుడు మరియు శివ-ఋషి తుంబురు శ్రీలలితాంబిక యొక్క అంటే ఆదిమాత మహాదుర్గ యొక్క 'లలితా సహస్రనామ' స్తోత్రం గానం చేయడం ప్రారంభించారు.
ఆ స్తోత్రం పూర్తి కాగానే స్కందమాత యొక్క మూడు రూపాలు ఒక క్షణంలో ఒకటై ఆదిమాత శ్రీవిద్య యొక్క రూపంలో కలిసిపోయాయి.
అదే క్షణంలో, ఆదిమాత శ్రీవిద్య యొక్క అభయహస్తం నుండి ఒక తేజోమయమైన ఖడ్గం మరియు ఒక శ్వేతపద్మం వెలువడ్డాయి.
దానితో వెంటనే బ్రహ్మర్షి 'కాత్యాయనుడు' లేచి బ్రహ్మానందంతో నాట్యం చేయడం ప్రారంభించాడు. అగస్త్య పుత్రుడు 'కత' అతని పుత్రుడు బ్రహ్మర్షి 'కాత్య' మరియు ఈ బ్రహ్మర్షి కాత్యుడి పుత్రుడు 'కాత్యాయనుడు'.
ఈ బ్రహ్మర్షి కాత్యాయనుడు ఆదిమాత యొక్క పరాంబా పూజ చేస్తూ 108 సంవత్సరాలు కఠోర తపస్సు చేశాడు మరియు 'పరాంబ భగవతి పార్వతిని తన గర్భంలో జన్మ ఇవ్వాలి' అని కోరికను వ్యక్తం చేశాడు.
అలాగే పరాంబ యొక్క వరం ప్రకారం కాత్యాయనుడి భార్య 'కృతి' గర్భంలో ఆరవ నవదుర్గ 'కాత్యాయని' జన్మించింది.
ఈ కాత్యాయనుడి భక్తి ఎల్లప్పుడూ వాత్సల్య భక్తిగానే ఉండిపోయింది. ఇప్పుడు కూడా అతను 'నా ప్రియమైన కూతురు నన్ను కలవబోతోంది' అనే ఆనంద భావనతో, ఒక వాత్సల్యవంతుడైన తండ్రిగా నాట్యం చేస్తున్నాడు.
ఆమె నవదుర్గా రూపం కూడా అతనికి ఆమోదయోగ్యమే. 'ఆరవ నవదుర్గ'గా అతను ఆమె పాదాలపై తల కూడా ఉంచుతాడు మరియు ఆ తరువాత అత్యంత వాత్సల్య భావంతో భగవతి నవదుర్గ కాత్యాయని నుదుటిపై ముద్దు కూడా పెడతాడు.
బ్రహ్మర్షి కాత్యాయనుడు ప్రతిరోజు బ్రాహ్మ ముహూర్తంలో కాత్యాయని యొక్క బాలరూపం గురించి ధ్యానం చేసి పితృ ప్రేమ యొక్క ఆనందాన్ని అనుభవిస్తాడు.
మధ్యాహ్న సమయం దగ్గర పడగానే ఆ సమయంలో బ్రహ్మర్షి కాత్యాయనుడు కాత్యాయనిని 'తన తల్లి'గా భావించి తన కొడుకు కర్తవ్యం ప్రకారం ఆమెకు సేవ మరియు పూజ చేస్తాడు.
మధ్యాహ్నం తరువాత సూర్యాస్తమయం వరకు కాత్యాయనుడు ఆమెను 'తన నానమ్మ'గా భావించి ఆమె నుండి చిన్నపిల్లవాడిలా ప్రేమను పొందుతాడు. సూర్యాస్తమయం తరువాత మాత్రం అతను ఆమెను సాక్షాత్తు ఆదిమాత లలితాంబికగా భావించి ఆమె యొక్క విశ్వాతీత రూపం గురించి చింతన చేస్తాడు.
ఇలాంటి వాత్సల్య భక్తిలో శిరోమణి అయిన బ్రహ్మర్షి కాత్యాయనుడు ఆ కత్తిని మరియు పద్మాన్ని ప్రేమగా పట్టుకోగానే, ఆ కత్తి మరియు ఆ కమల పుష్పం తన రెండు ఎడమ చేతులలో ధరించి మరియు రెండు కుడి చేతులను అభయ ముద్ర మరియు వరద ముద్రలలో ఉంచుకున్న ఆరవ నవదుర్గ కాత్యాయని అక్కడ ప్రత్యక్షమైంది.
ముఖంపై చంద్రుడి తేజస్సు ఉన్న; కానీ చంద్రుడిలో మచ్చ లేని ఈ నవదుర్గ కాత్యాయని కూడా సింహవాహినియే.
కానీ ఈమె సింహం ఒకేసారి పరాక్రమం మరియు ప్రసన్నత ఈ రెండు భావాలను ధరించింది.
బ్రహ్మవాదిని లోపాముద్ర చేతిలో పళ్ళెంలో 108 శుభ్రకమలాలను తీసుకొని ముందుకు వచ్చింది మరియు 'ఓం కాత్యాయన్యై నమః' అనే మంత్రం ఉచ్చరిస్తూ ఆమె వాటిలో 107 పద్మాలను నవదుర్గ కాత్యాయని పాదాలపై సమర్పించింది.
మరియు చివరి 108వ కమల పుష్పాన్ని ఆ సింహం నుదుటిపై సమర్పించింది.
దానితో ఆ సింహం శరీరంలో బ్రహ్మర్షుల నుండి సాధారణ శ్రద్ధావంతుల వరకు ఆదిమాత యొక్క ప్రతి భక్తుడు కనిపించడం ప్రారంభించాడు.
బ్రహ్మవాదిని లోపాముద్ర అత్యంత వాత్సల్య భావంతో ఇలా చెప్పడం ప్రారంభించింది, "ఈ ఆరవ నవదుర్గ 'కాత్యాయని' నవరాత్రి షష్ఠి తిథి రోజు మరియు రాత్రికి నాయకురాలు
మరియు ఈమె శాంభవీ విద్య యొక్క పదకొండవ మరియు పన్నెండవ మెట్ల (కక్షల) అధిష్ఠాత్రి. ఈ కాత్యాయని అంటే భక్తమాత పార్వతి యొక్క వాత్సల్యభావానికి సహజసుందరమైన మరియు అత్యుత్తమమైన ఆవిష్కారం."
Comments
Post a Comment