సూర్యకోటి సమప్రభ - 1

సందర్భ: సద్గురు శ్రీ అనిరుద్ధ బాపు గారి దినపత్రిక ప్రత్యక్షలోని సంపాదకీయం (03-09-2006)

భారతీయ కీర్తన పరంపరలో, పరమాత్మ యొక్క వివిధ రూపాల గురించి అనేక కథలు మరియు ఆఖ్యానాలు చెప్పబడతాయి. ఈ నారదీయ పద్ధతిలోని కీర్తన పరంపర భారతదేశంలో అక్షరాలా వేల సంవత్సరాలుగా నిరంతరంగా కొనసాగుతోంది. శ్రీ సాయి సచ్చరిత్రలో, పరమపూజ్య శ్రీ హేమాడ్‌పంత్ గారు కీర్తన సంస్థ అనేది నారదుని గాది (పీఠం) అని దృఢంగా ప్రతిపాదించారు. ఈ కీర్తనకారులు తమ కీర్తనల ద్వారా స్వచ్ఛమైన భక్తిని ప్రచారం చేశారు, అలాగే సమాజం వీలైనంత ఐక్యంగా ఉండటానికి అపారమైన ప్రయత్నాలు చేశారు. ఈ ప్రయత్నాల నుండే, ఈ నారదీయ పీఠం యొక్క అనేక "అధికారులు" భగవంతుని గొప్పతనాన్ని వర్ణించే గుణాధారిత కథలను ప్రచారంలోకి తెచ్చారు. దీనివల్ల, వారికి పరమాత్మ యొక్క వివిధ రూపాల భక్తుల సమూహాలను కలపడం సులభమైంది. శ్రీ మహాగణపతి కీర్తనలలో కూడా అనేక కథలు శ్రీరంగ్ రూపంలో తీసుకోబడతాయి. వాటిలో ఒక ప్రసిద్ధ మరియు ప్రముఖ జానపద కథ 'అంధకాసుర ఆఖ్యానం'.

"సద్గురు శ్రీ అనిరుద్ధ బాపు గారి నివాసంలో వినాయకోత్సవం సందర్భంగా ప్రతిష్ఠించబడిన బాలగణేశ్"

బాలగణేశుడికి గజముఖం వచ్చింది మరియు ఈ బాలగణేశుడు తన తల్లిదండ్రులైన శివ-శక్తిలతో కలిసి కైలాస పర్వతంపై బాలక్రీడలు ఆడుకోసాగాడు. పెద్ద అన్నయ్య కార్తికేయ స్వామి తండ్రి ఆదేశానుసారం బృహస్పతి ఆశ్రమంలో అధ్యయనం కోసం వెళ్ళారు. ఒకసారి శివశంకర్ తన గణాలతో కలిసి విశ్వసంచారానికి బయలుదేరగా, బాలగణేశుడు వారితో వెళ్లాలని పట్టుబట్టాడు. మహాదేవుడి విశ్వసంచారంలో, సహజంగానే అనేక అసురులతో పోరాటం జరగడం ఖాయం. అందువల్ల, పార్వతీ మాతకు బాలగణేశుడు తన తండ్రితో వెళ్లడం ఇష్టం లేదు. అయితే, శ్రీ మహాదేవ్ మాత్రం తన కుమారుడిని తనతో తీసుకెళ్లడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. బాలగణేశుడి తెలివితేటలు మరియు బలం గురించి శివ-పార్వతి ఇద్దరికీ తెలుసు. కానీ, తల్లి అంటే తల్లి కదా. ఆమె మాతృ హృదయం, బిడ్డ ఎంత శక్తివంతుడైనా సరే, ఆందోళన పడుతుంది. బాలగణేశుడి పట్టుదల మరియు భర్త కోపస్వభావం మరియు మొండితనం వల్ల పార్వతీ మాత ఇబ్బందుల్లో పడ్డారు. పార్వతీ మాత తన ప్రియమైన సోదరుడు శ్రీ విష్ణువును స్మరించింది. (ఈ రోజుకీ మీనాక్షి ఆలయంలో, శివ–పార్వతి వివాహ దృశ్యంలో, శ్రీవిష్ణువు పార్వతీదేవి జ్యేష్ఠ సహోదరునిగా కన్యాదానం చేస్తున్నట్లుగా దర్శనమిస్తాడు.) ఆ స్మరణ క్షణంలోనే, స్మర్తృగామి శ్రీవిష్ణువు అక్కడ ప్రత్యక్షమయ్యాడు. అన్న-చెల్లెలి సంబంధం మానవ స్థాయిలో కూడా

అత్యంత ప్రేమతో కూడుకున్నది. దైవిక స్థాయిలో అయితే ఈ సంబంధం యొక్క అర్థాలు మరియు సందర్భాలు అత్యంత పవిత్రమైన మరియు సాంకేతిక స్వభావం కలవి, ఎందుకంటే వీటన్నింటిలో అభేదం ఉంటుంది.

పార్వతి తన సమస్యను శ్రీ విష్ణువుకు వివరించగా, శ్రీ విష్ణువు వెంటనే ఒక ఉపాయాన్ని సూచించాడు. శ్రీ విష్ణువు పార్వతీ మాతను మహాదేవుడితో ఈ విషయంపై వాదించమని చెప్పారు మరియు 'వారి కోపంతో ఉచ్ఛరించే మొదటి మాట బయటపడగానే, ఆ మాటనే నేను ఒక అసురుని రూపంలోకి మార్చుతాను ఆపై, ఆ భయంకరమైన బాగులబువ (రాక్షసుడు) గురించి బాలగణేశుని మనసులో భయం కలిగిస్తాను. దీనివల్ల, శ్రీ బాలగణేశుడే తన పట్టుదలను వదులుకుంటాడు మరియు శివశంకరుడు కూడా తన కోపాన్ని అదుపులో పెట్టుకుని, తన బిడ్డపై ఉన్న ప్రేమతో బాలగణేశుని తనతో తీసుకెళ్లాలన్న పట్టుదలను వదులుకుంటాడు' అని చెప్పారు. అదేవిధంగా అన్నీ జరిగాయి మరియు శ్రీశివుడు తన కార్యం కోసం బయలుదేరాడు. బాలగణేశుడు తల్లితో పాటు కైలాసంలో ఉండిపోయాడు. మహాదేవుడి కోపంతో కూడిన మొదటి మాట నుండి విష్ణువు సృష్టించిన ఆ అసురుడు పని పూర్తయిన వెంటనే కరిగిపోయాడు, కానీ శ్రీ బాలగణేశుడి మనసులో ఏర్పడిన ఈ భయం కేవలం మాతృ ప్రేమ వల్ల అతను అంగీకరించాడు, బిడ్డే తల్లి పట్టుదలను నెరవేర్చాడు. శ్రీ మహాదేవ్ అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోగానే బాలగణేశుడు ఈ మనసులోని భయాన్ని ఉమ్మేశాడు మరియు ఆ ఉమ్ము నుండి ఒక అత్యంత భయంకరమైన రాక్షసుడు జన్మించాడు. ఉమ్మబడిన భయం నుండి జన్మించిన ఈ రాక్షసుడే అంధకాసురుడు.

"గృహంలోని గణపతికి పునర్మిలన మిరవణుకులో (నిమజ్జనం లో) పాల్గొన్న సద్గురు శ్రీ అనిరుద్ధ బాపు"

ఈ అంధకాసురుడు పుట్టిన వెంటనే తన రూపం మరియు ఆకారాన్ని మరింత పెంచుతూ, భయంకరంగా మారడం మొదలుపెట్టాడు. బాలగణేశుడు అతనితో యుద్ధం ప్రారంభించాడు, కానీ చివరికి అతను సాక్షాత్తు గణేశుడి మనసు నుండి బయటకి పడేసిన దాని నుండే పుట్టాడు. అందువల్ల అతని బలం కూడా తక్కువేమీ కాదు. ఈ యుద్ధం ఇరవై తొమ్మిది రోజులు కొనసాగింది. ముప్పైవ రోజు, మామ తన మేనల్లుడికి సహాయం చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు మరియు శ్రీ విష్ణువు బాలగణేశుడి చెవిలోని భిక్బాళీ (అలంకార మణి)పై సూక్ష్మ రూపంలో కూర్చుని, తన (గణేశుడి) 'సూర్యకోటి సమప్రభ' స్వరూపాన్ని గుర్తు చేశారు. దానితో, కోటి సూర్యుల తేజస్సు బాలగణేశుడి శరీరం నుండి వెలువడటం ప్రారంభమైంది. ఆ అపారమైన ప్రకాశం వ్యాపించగానే, అంధకాసురుడు సమూలంగా నశించాడు. శ్రీ మహాదేవ్ తిరిగి వచ్చి ఈ కథ విన్నప్పుడు, ఆయన వెంటనే విష్ణులోకానికి వెళ్లి శ్రీ విష్ణువును అత్యంత కృతజ్ఞతతో మరియు ప్రేమతో కౌగిలించుకున్నారు. గణపతి చెవిలో భిక్బాళీ ధరించే ఆచారం ఈ కథ నుండే ప్రారంభమైనట్లు తెలుస్తోంది.

సంపాదకీయం చివరలో సద్గురు శ్రీ అనిరుద్ధ బాపూ ఇలా రాశారు -

'ఈ కథ యొక్క ఆధ్యాత్మిక అర్థం మరియు ప్రభావాన్ని మనం రేపు (అంటే మన తదుపరి పోస్ట్‌లో) చూద్దాం.'

పరమపూజ్య సద్గురు శ్రీ అనిరుద్ధ బాపూ గారి గృహ గణేశోత్సవంలో శ్రీ గణేశుని దర్శనం